Literatuur Dossier
Leesautobiografie
Nick van Abeelen H4B
Toen ik kleiner was vertelden mijn ouders mij altijd dat lezen goed is voor je spelling. En dat is ook zo ik las vroeger veel en ook vaak. Maar nu vind ik het niet interessant meer, ik vind het niet leuk om te lezen en ga liever iets met vrienden en dergelijke doen. Dus lezen heeft bij mij vrijwel geen aandeel in mijn leven meer, tenzij het een boek is van een schrijver die ik goed vind.
Vroeger vond ik boeken als Geronimo Stilton, de Griezelbus en dat soort boeken erg interresant. Ik hield erg veel van griezelboeken want dat sprak mij het meest aan. Ik vond lezen over het algemeen een leuke besteding van elke avond voordat ik ging slapen want dat gaf mij rust in mijn hoofd.
Nu lees ik helemaal niet meer tenzij het de Playboy is, het voor school moet of ik de schrijver erg goed vind. In mijn gezin wordt het wel nog steeds erg aangeraden om veel te lezen, maar ik heb daar bijna geen tijd voor en ben vaak niet geïnteresseerd. Ik sport erg vaak per week dus is er weinig tijd om überhaupt nog dingen voor school te doen. Als ik bijvoorbeeld een boek wil lezen moet ik 1 dag trainen afzeggen omdat ik 6 tot 7 dagen per week sport.
Lezen trekt mij niet bepaald aan, ik vind het vaak niet belangrijk genoeg vergeleken met de rest wat ik moet doen. Natuurlijk is het niet prettig als het verplicht is want dan moet je tijd maken in plaats van lezen wanneer je er zelf de tijd voor heb.
Dit was de leesautobiografie van Nick
Nick van Abeelen H4B
Toen ik kleiner was vertelden mijn ouders mij altijd dat lezen goed is voor je spelling. En dat is ook zo ik las vroeger veel en ook vaak. Maar nu vind ik het niet interessant meer, ik vind het niet leuk om te lezen en ga liever iets met vrienden en dergelijke doen. Dus lezen heeft bij mij vrijwel geen aandeel in mijn leven meer, tenzij het een boek is van een schrijver die ik goed vind.
Vroeger vond ik boeken als Geronimo Stilton, de Griezelbus en dat soort boeken erg interresant. Ik hield erg veel van griezelboeken want dat sprak mij het meest aan. Ik vond lezen over het algemeen een leuke besteding van elke avond voordat ik ging slapen want dat gaf mij rust in mijn hoofd.
Nu lees ik helemaal niet meer tenzij het de Playboy is, het voor school moet of ik de schrijver erg goed vind. In mijn gezin wordt het wel nog steeds erg aangeraden om veel te lezen, maar ik heb daar bijna geen tijd voor en ben vaak niet geïnteresseerd. Ik sport erg vaak per week dus is er weinig tijd om überhaupt nog dingen voor school te doen. Als ik bijvoorbeeld een boek wil lezen moet ik 1 dag trainen afzeggen omdat ik 6 tot 7 dagen per week sport.
Lezen trekt mij niet bepaald aan, ik vind het vaak niet belangrijk genoeg vergeleken met de rest wat ik moet doen. Natuurlijk is het niet prettig als het verplicht is want dan moet je tijd maken in plaats van lezen wanneer je er zelf de tijd voor heb.
Dit was de leesautobiografie van Nick
Verslagen
De kater komt later
Verhaalanalyse
Voor het begint
De inhoud
Genre
Personages
Decor
De vorm en structuur
Het begin
Het einde
Perspectief
Tijd
De schrijver heeft deze titel aan het boek gegeven omdat er een diepliggende gedachte in zit die je niet zo maar kan vinden als je het slecht één keer doorleest.
Samenvatting:
Ferry was aan het zwembad samen met zijn gezin het was erg zonnig en hij viel steeds in slaap, zijn vrouw had hem al meerdere keren gewekt maar hij bleef maar in slaap vallen. Even later besloot zijn zoon water op hem te druppelen waarna het leek alsof het ging onweren. Ze gingen met z’n alle schuilen in een betonnen gebouwtje. Toen ze daar even waren werd er op mijn schouder geklopt door een badmeester die mij vroeg even mee te komen. We liepen samen door de koude kalen gangen en ik stapte vervolgens een kamer binnen die helemaal geschimmeld is en waar een laagje water stond met een kruk tegen de muur. Even later kwamen er overal ratten vandaan dus trok ik mijn voeten op. Even later ging ik op mijn kruk staan en maakte me klaar om te springen, ik zette kracht sprong en bereidde mezelf voor om de grond te raken maar er was geen grond het was allemaal water geworden en ik kwam in ademnood. Even later werd ik kletsnat wakker om vervolgens mijn vrouw te zien met een leeggegooide emmer.
Verhaalanalyse
Voor het begint
- De kater komt later
- Schrijver: M.Pijpers
- Uitgever: Bruuttaal
- Jaar van eerste uitgave: 1976
De inhoud
Genre
- Kort verhaal
- Psychologisch
Personages
- Ferry Schilleman
- Joris
- Badmeester
- Ferry’s vrouw
Decor
- Het is zomer aangezien buitenzwembaden in de winter niet open zijn
- Het zwembad, betonnehuisje, de gangen en het beschimmelde kamertje
- Het word waarschijnlijk niet in deze tijd of in dit land afgespeeld want badmeesters sluiten je niet op in deze tijd/dit land
De vorm en structuur
Het begin
- Ab ovo
Het einde
- Gesloten einde
Perspectief
- Wisselend perspectief soms als ik en soms als Ferry
Tijd
- Wisselende tijd
De schrijver heeft deze titel aan het boek gegeven omdat er een diepliggende gedachte in zit die je niet zo maar kan vinden als je het slecht één keer doorleest.
Samenvatting:
Ferry was aan het zwembad samen met zijn gezin het was erg zonnig en hij viel steeds in slaap, zijn vrouw had hem al meerdere keren gewekt maar hij bleef maar in slaap vallen. Even later besloot zijn zoon water op hem te druppelen waarna het leek alsof het ging onweren. Ze gingen met z’n alle schuilen in een betonnen gebouwtje. Toen ze daar even waren werd er op mijn schouder geklopt door een badmeester die mij vroeg even mee te komen. We liepen samen door de koude kalen gangen en ik stapte vervolgens een kamer binnen die helemaal geschimmeld is en waar een laagje water stond met een kruk tegen de muur. Even later kwamen er overal ratten vandaan dus trok ik mijn voeten op. Even later ging ik op mijn kruk staan en maakte me klaar om te springen, ik zette kracht sprong en bereidde mezelf voor om de grond te raken maar er was geen grond het was allemaal water geworden en ik kwam in ademnood. Even later werd ik kletsnat wakker om vervolgens mijn vrouw te zien met een leeggegooide emmer.
Dagen van gras
Auteur: Philip Huff
Uitgegeven: 2009
Uitgever: Leisters
Hoofdpersoon: Benjamin (Ben), Tom, Bens vader en moeder
Ondertitel: Geen
Motto: Geen
Opdracht: Voor mijn broer en zus
Chronologische volgorde: Er is geen chronologische volgorde aanwezig in dit verhaal
Hoe zat het boek in elkaar?: Het begon met dat Benjamin een normale jongen was die erg beschermd werd door zijn moeder totdat hij Tom ontmoette, vervolgens ging hij allerlei drugs uitproberen dus eigenlijk ging hij van nette jongen naar drugsgebruikende junkie.
Wat sprak mij aan in het boek: Ik herkende mijn oude zelf in het boek, ik had dit soort vrienden vroeger. Alleen wat ze niet vertellen is hoe zwaar het je leven naar de klote helpt het zorgt dat hele families uit elkaar vallen en zo staan ze er uiteindelijk geheel zelf voor.
Welke verhaaltechnieken zette de schrijver in?: Hij schreef vooral in de ik vorm
De inhoud
Genre
Psygologische roman want het laat je denken
Personages
Benjamin (Ben), Tom, Ben’s vader en moeder
Decor
Dit verhaal speelt zich voornamelijk af in het dorpje Weldra, in dit dorpje zijn er een paar belangrijke locaties, de boomhut, Het Oude Huis van Bens opa en oma. Er is ook een eerste opvangkliniek genaamd de Thorbeckehof.
Samenvatting
Ben woont samen met zijn ouders op het landgoed Weldra. Zijn grootouders wonen ook op het landgoed, maar in een andere woning. Het leven van Ben ziet er rooskleurig uit. Hij heeft een goede band met zijn vader en houdt erg veel van muziek. Zijn grote droom is dan ook om uiteindelijk in een band te spelen.
Als de ouders van Ben gaan scheiden ziet hij zijn vader nog nauwelijks omdat zijn vader naar Engeland verhuist. Ben heeft het hier erg moeilijk mee. Zijn vader schrijft hem regelmatig brieven, maar omdat Ben niet weet wat hij moet terug schrijven schrijft hij nauwelijks brieven terug.
Als Ben negen jaar is, komt er een nieuw gezin om het landgoed wonen. Bij het gezin hoort één jongen van Ben zijn leeftijd. Deze jongen, Tom, heeft al snel contact met Ben gezocht. In een korte tijd leren ze elkaar erg goed kennen. Ze komen erachter dat ze allebei erg veel van muziek houden. Samen fantaseren ze regelmatig over hoe het zal zijn om samen in een band te spelen.
De plek waar Ben en Tom afspreken is de boomhut die Ben zijn vader ooit gebouwd heeft. In deze boomhut luisteren ze naar muziek, maken ze muziek en gaan ze op een gegeven moment wiet roken. Op dat moment verandert het leven van Ben. Tom is namelijk veel asocialer dan Ben. Omdat Ben gevoelig is voor dit gedrag, neemt hij al snel het asocialere gedrag van Tom over. Zo komt het bijvoorbeeld voor dat Ben samen met Tom zwart rijdt in de trein.
Op een dag ontstaat er een brand in de boomhut. Ben en Tom zijn na het roken van een joint samen in slaap gevallen. Ben wordt op tijd wakker en kan nog net uit de boomhut springen. Bij de sprong raakt hij echter bewusteloos, waardoor hij later in het ziekenhuis ontwaakt. Het enige wat hij aan de val over heeft gehouden is een gebroken arm.
Nadat Ben ontwaakt in het ziekenhuis, wordt hij overgebracht naar een jeugdkliniek. Men vermoedt namelijk dat hij door al het drugsgebruik aan een psychose lijdt. De moeder van Ben is het hier volledig mee eens, omdat ze vroeger al verschillende vreemde trekjes aan hem opmerkte. Ze is dan ook blij dat er eindelijk iets gedaan wordt, omdat alle therapieën vroeger niet geholpen hebben.
In de jeugdkliniek gaat Ben steeds verder achteruit. Om zoveel mogelijk tijd te doden, schrijft hij zoveel mogelijk brieven naar zijn vader en Tom. Van niemand krijgt hij echter antwoord.
Als Ben na een tijdje over de brand in de boomhut droomt, droomt hij dat Tom tijdens de brand overlijdt. Aangezien Ben niks meer van Tom heeft gehoord, is hij bang dat Tom echt overleden is. Ben besluit aan zijn moeder te vragen of het waar is. Zijn moeder bevestigt dat het waar is. Omdat Ben geen naam genoemd heeft, is het niet duidelijk of zijn vader of Ben overleden is. Uiteindelijk blijkt de vader van Ben overleden te zijn en blijkt dat Ben de vriendschap met Tom verbeeld heeft.
Op een gegeven moment wordt Ben overgeplaatst naar een adolescentiekliniek in Zwolle. Hier ontmoet hij een meisje, Anna, met wie hij al snel een hechte band krijgt. Anna is dan ook degene die ervoor zorgt dat Ben zich steeds beter gaat voelen.
Na een tijdje wordt Anna ontslagen uit de kliniek waardoor Ben steeds beter zijn best gaat doen. Hij wil namelijk zo snel mogelijk uit de kliniek zodat hij samen met Anna een leuk leven kan leiden.
Als het beter gaat wordt Ben overgeplaatst naar een steunwoning in Amsterdam. Op dat moment krijgt Ben een brief van zijn moeder. Deze brief heeft zijn vader vlak voor zijn dood geschreven. Hij vertelt Ben dat hij zal overlijden aan een ernstige ziekte.
http://www.scholieren.com/boek/10603/dagen-van-gras/zekerwetengoed
Het begin
Het is zowel een ab-ovo als een Post rem.
Gesloten einde
Het is een Ik boek
Het is geschreven als een 1e persoon en tegenwoordige tijd boek.
Geen motief
Auteur: Philip Huff
Uitgegeven: 2009
Uitgever: Leisters
Hoofdpersoon: Benjamin (Ben), Tom, Bens vader en moeder
Ondertitel: Geen
Motto: Geen
Opdracht: Voor mijn broer en zus
Chronologische volgorde: Er is geen chronologische volgorde aanwezig in dit verhaal
Hoe zat het boek in elkaar?: Het begon met dat Benjamin een normale jongen was die erg beschermd werd door zijn moeder totdat hij Tom ontmoette, vervolgens ging hij allerlei drugs uitproberen dus eigenlijk ging hij van nette jongen naar drugsgebruikende junkie.
Wat sprak mij aan in het boek: Ik herkende mijn oude zelf in het boek, ik had dit soort vrienden vroeger. Alleen wat ze niet vertellen is hoe zwaar het je leven naar de klote helpt het zorgt dat hele families uit elkaar vallen en zo staan ze er uiteindelijk geheel zelf voor.
Welke verhaaltechnieken zette de schrijver in?: Hij schreef vooral in de ik vorm
De inhoud
Genre
Psygologische roman want het laat je denken
Personages
Benjamin (Ben), Tom, Ben’s vader en moeder
Decor
Dit verhaal speelt zich voornamelijk af in het dorpje Weldra, in dit dorpje zijn er een paar belangrijke locaties, de boomhut, Het Oude Huis van Bens opa en oma. Er is ook een eerste opvangkliniek genaamd de Thorbeckehof.
Samenvatting
Ben woont samen met zijn ouders op het landgoed Weldra. Zijn grootouders wonen ook op het landgoed, maar in een andere woning. Het leven van Ben ziet er rooskleurig uit. Hij heeft een goede band met zijn vader en houdt erg veel van muziek. Zijn grote droom is dan ook om uiteindelijk in een band te spelen.
Als de ouders van Ben gaan scheiden ziet hij zijn vader nog nauwelijks omdat zijn vader naar Engeland verhuist. Ben heeft het hier erg moeilijk mee. Zijn vader schrijft hem regelmatig brieven, maar omdat Ben niet weet wat hij moet terug schrijven schrijft hij nauwelijks brieven terug.
Als Ben negen jaar is, komt er een nieuw gezin om het landgoed wonen. Bij het gezin hoort één jongen van Ben zijn leeftijd. Deze jongen, Tom, heeft al snel contact met Ben gezocht. In een korte tijd leren ze elkaar erg goed kennen. Ze komen erachter dat ze allebei erg veel van muziek houden. Samen fantaseren ze regelmatig over hoe het zal zijn om samen in een band te spelen.
De plek waar Ben en Tom afspreken is de boomhut die Ben zijn vader ooit gebouwd heeft. In deze boomhut luisteren ze naar muziek, maken ze muziek en gaan ze op een gegeven moment wiet roken. Op dat moment verandert het leven van Ben. Tom is namelijk veel asocialer dan Ben. Omdat Ben gevoelig is voor dit gedrag, neemt hij al snel het asocialere gedrag van Tom over. Zo komt het bijvoorbeeld voor dat Ben samen met Tom zwart rijdt in de trein.
Op een dag ontstaat er een brand in de boomhut. Ben en Tom zijn na het roken van een joint samen in slaap gevallen. Ben wordt op tijd wakker en kan nog net uit de boomhut springen. Bij de sprong raakt hij echter bewusteloos, waardoor hij later in het ziekenhuis ontwaakt. Het enige wat hij aan de val over heeft gehouden is een gebroken arm.
Nadat Ben ontwaakt in het ziekenhuis, wordt hij overgebracht naar een jeugdkliniek. Men vermoedt namelijk dat hij door al het drugsgebruik aan een psychose lijdt. De moeder van Ben is het hier volledig mee eens, omdat ze vroeger al verschillende vreemde trekjes aan hem opmerkte. Ze is dan ook blij dat er eindelijk iets gedaan wordt, omdat alle therapieën vroeger niet geholpen hebben.
In de jeugdkliniek gaat Ben steeds verder achteruit. Om zoveel mogelijk tijd te doden, schrijft hij zoveel mogelijk brieven naar zijn vader en Tom. Van niemand krijgt hij echter antwoord.
Als Ben na een tijdje over de brand in de boomhut droomt, droomt hij dat Tom tijdens de brand overlijdt. Aangezien Ben niks meer van Tom heeft gehoord, is hij bang dat Tom echt overleden is. Ben besluit aan zijn moeder te vragen of het waar is. Zijn moeder bevestigt dat het waar is. Omdat Ben geen naam genoemd heeft, is het niet duidelijk of zijn vader of Ben overleden is. Uiteindelijk blijkt de vader van Ben overleden te zijn en blijkt dat Ben de vriendschap met Tom verbeeld heeft.
Op een gegeven moment wordt Ben overgeplaatst naar een adolescentiekliniek in Zwolle. Hier ontmoet hij een meisje, Anna, met wie hij al snel een hechte band krijgt. Anna is dan ook degene die ervoor zorgt dat Ben zich steeds beter gaat voelen.
Na een tijdje wordt Anna ontslagen uit de kliniek waardoor Ben steeds beter zijn best gaat doen. Hij wil namelijk zo snel mogelijk uit de kliniek zodat hij samen met Anna een leuk leven kan leiden.
Als het beter gaat wordt Ben overgeplaatst naar een steunwoning in Amsterdam. Op dat moment krijgt Ben een brief van zijn moeder. Deze brief heeft zijn vader vlak voor zijn dood geschreven. Hij vertelt Ben dat hij zal overlijden aan een ernstige ziekte.
http://www.scholieren.com/boek/10603/dagen-van-gras/zekerwetengoed
Het begin
Het is zowel een ab-ovo als een Post rem.
Gesloten einde
Het is een Ik boek
Het is geschreven als een 1e persoon en tegenwoordige tijd boek.
Geen motief
1. Ahh! Het mooie piranha plant land!
2. FUCK!
2. FUCK!